Galatasaray bu sezon büyük umutlarla girdiği Şampiyonlar Ligi’ne son derece umut kırıcı bir mağlubiyetle başladı.
Galatasaray son yıllarda Avrupa arenasında dişine göre sayılabilecek rakipleri karşısında farklı mağlubiyetle bir yenisini daha ekledi. Bu mağlubiyetlerin her biri için farklı analizler yapılabilir ama genel resimde yapılabilecek en doğru yorum, yerleşim ve oyun planlarındaki hatalar olacaktır.
Bu maç özelinde bunlara, mental kırılganlık ve oyuncu tercihlerinde hatalar da eklendi. Maçın ilk 35 dakikasında çok olumlu ve galibiyeti çok güçlü umut ettiren bir oyun vardı, fakat bu dakikadan sonra tablo tamamıyla değişti.
Şampiyonlar Ligi gibi bir organizasyonda deplasmanda golü bulup iyi oynarken bir anda böyle bir mental düşme kabul edilecek gibi değil. İlk yarıda 0.4 xG ‘ye sahip Frankfurt 10 dakikada 3 gol atıp maçı bitirdi.
Onlar attı demek yerine Galatasaray kendi kendine yedirdi demek daha doğru olacak tabii. Maça çok iyi başlayıp golü de bulan Yunus’ un yenilen ilk golde tehlikeli bölgede yaptığı basit pas hatasının üstüne, Uğurcan’ın iyi çıkışına rağmen, dışarı gidecek topun Davinson’a çarpmasıyla çok basit bir gol yendi ve mental çöküşü başlatan bu oldu.
Savunma dinamizmini arttırmak için Singo’nun sağ stoperde tercih edilip, Davinson’un sola çekilmesinin kağıt üstünde kabul edilebilir sebepleri olsa da sahadaki savunma kurgusu hataları durumun hiç de öyle olmadığını gösterdi.
İkinci yarı için zaten çok fazla söylenecek bir şey yok. İşler iyi giderken bir anda deplasmanda 3 gol yedikten sonraki psikolojik çöküş sonrası, orta sahayı boşaltıp Icardi’yi oyuna atmak zaten farkın artacağı sinyallerini veriyordu.
Nitekim yine Davinson’un yanlış yerde konumlanması ile kendi kalesine attığı gol, Sara’nın kale önünde verdiği bedava golle skor bu noktalara geldi.
Frankfurt takımı da muhtemelen maç sonu skorun nasıl bu noktaya geldiği konusunda şaşırmıştır. Galatasaray, Avrupa arenasında doğru oyun planını kurabilmeli. Golü bulduktan sonra topu gerektiği yerde rakibe bırakıp topun arkasında savunma yapabilmeli. Gol yese dahi psikolojik olarak kırılmayıp doğru oyunda ısrar edebilmeli.
Okan Buruk’un maç sonu basın toplantısında bahsettiği topla oynama oranının yüksekliği Galatasaray için önem arz eden bir durum değil. Dikine oynamayıp sürekli yan ve geri pas yaptığın sürece, istersen %90 topla oyna, yine sonuca gidemezsin. Galatasaray’ın bu seviyelerde bu kadar kırılgan ve bu kadar yumuşak oynamasının herhangi bir izahı yok ve bu durum tamamıyla teknik ekibe yazar.
Bu kadar yatırımın olduğu bir sezon bu kadar organizasyonsuzluk ve kırılganlık kaldırmaz. Daha ilk maçtan Şampiyonlar Ligi’ne devam edebilme umutları azaldı, fakat kalan 7 maçın beşinde hatalardan ders çıkartılması ve Osimhen’in dönüşü ile zorun başarılması mümkün.
Teknik heyet şapkasını önüne koyup gece gündüz analiz yapmalı, zira bu kadro ile üretebilecekleri fazla bir bahane yok.
SEÇKİNCE
