Lisede bazen askerlik, bazen de beden eğitimi öğretmenliğimizi yapardı…
Futbolculuğum ve bokstaki çoğu başarımı hep Yücel ağabeyimize borçluyumdur. İyi bir ağabey, çok iyi bir dosttur.
Bayramın 3. Günü, Güray Soysal abi “Yücel hocamız hastaneye kaldırıldı’’ deyince, afalladım.
Zira bayramda Beypazarı ilçesine gezmeye gitmişlerdi. İstanbul’dan Ankara’ya döndüm. Dostumuz Önder Sürenkök bizim büroya “Yücel abi hasta, Salim abiyi soruyor’’ diye not bırakmış…
Hastaneye gittiğimde elini öptüm, sohbet ettik, bir haftadır da hastaneyi mekan tuttuk…
Ne acıdır, ki meşum hastalık vücudu sarmış, konuşamıyor, el kol hareketi ile meramını anlatmaya çalışıyor…
Allahtan ümit kesilmez, sağlıklı kal kıymetli öğretmenim, ağabeyim…
