Ankaragücü, Emre Belözoğlu yönetiminde çıktığı ilk maçta Kayserispor’u 3-0 mağlup etti.
Başkent ekibi, Eryaman Stadı’nda tam 5 ay 17 gündür kazanamıyordu.
Son galibiyetini 20 Nisan 2022 tarihinde Giresunspor’u 3-1 yenerek almıştı.
Sonrasında Eryaman’da oynadığı Kasımpaşa, Antalyaspor, Galatasaray, Adana Demirspor (2), Fenerbahçe ve Konyaspor maçlarında üç puanı bir arada görememişti.
Bu galibiyetle kötü seriyi sonlandırdı.
Şimdi beklenti 2 yıl 6 ay 23 gün, bir başka hesapla 56 maçtır süren Süper Lig’de üst üste 2 maç kazanamama istatistiğini de ortadan kaldırmak.
İstanbulspor maçı bunun için bir fırsat, Emre Belözoğlu rüzgarıyla bunun da başarılacağına yürekten inanıyorum.
Gelelim maça.
Ankaragücü maçı farklı kazandı ama oyun olarak rakibine skordaki gibi üstünlük kurduğunu söylemek çok zor.
Başkent ekibi, Emre Belözoğlu’nun ilk maçı olmasından dolayı aşırı motive şekilde maça başlasa da ilk yarının mutlak hakimi Kayserispor’du.
Ankaragücü’nün güçlü silahları Bajic, Morutan, Rodrigues’i kilitleyen Sarı Kırmızlı ekip, Mane, Kemen ve Kartal’ın defans arkasına attıkları toplarla Thiam’ı buluşturup gol aradı.
İlk yarıda ev sahibi Ankaragücü, Kayserispor ceza sahasında sadece 7 kez topla buluşabilirken, Kayserispor rakip ceza sahasında tam 19 kez topla buluştu.
Ankaragücü, ceza sahası dışından şutlarla gol ararken, Kayserispor 1’i isabetli 3 şutunu da ceza alanı içinden çekti.
Ankaragücü’nde Nihad Mujakic ve Uros Radakovic’in bire birlerde hata yapmamaları devrenin golsüz tamamlanmasında en önemli etkendi.
Devre arası Kayseri’den gelen meslektaşlarla hasret giderirken, konuştukları tek şey bu maçı taraflardan biri kazanacaksa bu takımın büyük olasılıkla Kayserispor olacağıydı.
Çok da haksız sayılmazlardı.
Emre Belözoğlu, elinde ne kadar ofansif oyuncu varsa hepsini ilk yarıda sahaya sürmüş, maçı erkenden koparmayı hedeflemişti.
Ancak, kaleci ve defans hattı dışında tamamen ofans oyuncularından kurulu kadro, ilk yarıda beklentileri karşılayamamış, Emre Hoca’nın hamle şansı da kaybolmuştu.
Ali Sowe’un sakatlığından dolayı gol yollarında sıkıntı yaşayan Ankaragücü’nün yedek kulübesi aylardır sadece birkaç dakika forma giyebilen Macheda dışında tamamen orta saha ve defans oyuncularıyla doluydu.
Kayserispor’un ise bu konuda daha şanslı olduğu yedek kulübesine bakılınca açıkça görülüyordu.
Kayserili meslektaşların yüzleri gülüyor, Ankaragücü’nü küçümseyen espriler yapıyorlardı.
Aslına bakarsanız ikinci yarıya da atak başlayan Kayserispor oldu.
Aylton’un, pas alternatifleri olmasına karşın erken davranıp uzaktan şut atmayı tercih etmesi oyunun kaderini de değiştirdi.
Sonrasında Kayserispor’daki hatalar zinciriyle Ankaragücü’nün golü geldi.
Günün etkili ismi Morutan’ın, Kartal Kayra’yı rahat geçip, bomboş orta yapması hatalar zincirinin ilk halkasıydı.
Sonrasında adam paylaşmadaki sorunlar, Uzodimma’nın arkasından gelen Garry Rodrigues’i fark edememesi, Kayserispor için sonun başlangıcı oldu.
Garry Rodrigues’i Galatasaray’da da takip ettim, Fenerbahçe’de de.
Sezon başından beri Ankaragücü’nde izliyoruz.
Önceki takımlarında kafa golü atmamıştı, Ankaragücü’nde de bir kez bile kafayla gol teşebbüsüne tanıklık etmedim.
Türkiye kariyerinin ilk kafa golü Kayserispor’a nasip oldu.
Gol sonrası beklenti, Tolunay Kafkas döneminden kalma alışkanlıkla Ankaragücü’nün defansa çekilerek golün üzerine futbol tabiriyle yatmasıydı.
Ama sahada coşan bir taraftar, o taraftarı arkasına almış geri çekilmek bir yana boğa gibi saldıran Ankaragücü vardı.
Çok geçmeden ilk golün sahibi Garry Rodrigues’in asisti ile Riad Bajic farkı ikiye çıkarınca Kayserispor’un da fişi çekilmiş oldu.
Recep Uçar hocanın 2-0’dan sonraki her hamlesi sonuçsuz kalırken, Ankaragücü ikinci bölgede kaptığı toplarla Kayserispor kalesinde tehlikeler yarattı.
Hatta, Kayserili gazetecilerin devre arasında “çikletten mi çıktı? Futbolcu mu bu?” diyerek dalga geçtikleri Renaldo Cephas, Kayserispor’un sol kanadını otobana çevirip, iki şutla takımının ofansif gücüne destek verdi.
Ben de meslektaşlarıma, “Renaldo Cephas” ismini bir yere yazın, bu söylediklerinizi hatırlatacağım size” demiştim, ikinci yarı az da olsa haklı çıkmanın gururunu yaşadım.
Ankaragücü’nün kalecisi Bahadır Han Güngördü’nün bu hafta da gününde olması Kayserispor’un geri dönüş hamlelerini boşa çıkardı.
Maç anında acaba demiştim ama özetleri izlerken emin oldum, direkten dönen topta dahi son anda Bahadır’ın müdahalesi vardı.
A Milli Takım’ın kaleci sorunu yaşadığı bir dönemde, Vincenze Montella’nın Süper Lig’in en formda kalecisi Bahadır Han Güngördü’yü geniş kadroya dahi davet etmemesi üzüntü verici.
Bahadır bu formunu korusun, kimsenin şüphesi olmasın o Ay Yıldızlı formayı da giyecektir.
Son golün sezon başı kampa davet edilmeyen, kendisinden kulüp bulması istenen Macheda’dan gelmesi, Ankaragücü açısından ironikti.
Futbol açısından olmasa da skor açısından Ankaragücü için mükemmel bir sonuç oldu.
Bu skorda Emre Belözoğlu’nun katkısı neydi, Tolunay Kafkas’tan farklı neler yaptı?
Gelin biraz da bu konuyu irdeleyelim.
Öncelikle Ankaragücü’nü çok iyi analiz etmiş, sadece takımı değil taraftarın beklentilerini de.
Tolunay Kafkas da hatalarından ders çıkarıp, kendini yenileyebilen bir hocaydı.
Ancak takıntıları vardı, onun sisteminde on numara diye bir mevki yoktu.
Bu yüzden Morutan’ı sağ kanada hapsetmiş, takımın iki hücum silahından Renaldo Cephas’ı da zorunlu olarak yedek kulübesine çekmişti.
Emre Hoca ilk dokunuşu Morutan’ı gerçek mevkisine çekerek yaptı, karşılığını da aldı.
Tolunay Kafkas’ın oyun sisteminde topun Ankaragücü’nde kalmasının önemi yoktu.
Emre Belözoğlu, bu maçta tam olarak gerçekleşmese de topun sahibi olmak istiyor.
Bu yüzden de Tolga Ciğerci’nin partneri olarak Andrej Djokanovic yerine Efkan Bekiroğlu’nu kullandı.
Djokonavic, iyi bir kesici ama kaptığı topları hücum hattı ile buluşturmakta zorlanan bir oyuncu.
Emre Hoca, kesici olarak Tolga Ciğerci’yi kullanırken Efkan’a da büyük olasılıkla kaptığı topları aynı Galatasaray maçında olduğu gibi doğru oyuncularla buluşturması görevi vermişti.
Sanırım bir isteği de çok fazla ileri çıkmaması olmuş ki Efkan’ı hücum organizasyonlarında göremedik.
Kadroya bakıldığında 6 numaranın Tolga Ciğerci, 8 numaranın ise Efkan Bekiroğlu olması gerekiyordu.
Ancak sahada tam tersi bir görüntü vardı.
Efkan’ın vasat görüntüsü yeni pozisyonuna alışmakta zorlanmasından kaynaklıydı.
Burada Emre Belözoğlu’nun Tolunay Kafkas’tan bir diğer farkı da ortaya çıktı.
Tolunay Hoca’nın en fazla eleştirilen yanı alternatif üretememesiydi.
Emre Hoca, istediklerini tam alamasa da Efkan’a farklı bir rol vererek, sorunları takım içinde alternatifler bularak çözebileceğini bize gösterdi.
İki Hoca’nın arasındaki en büyük fark, saha kenarındaki duruşlarıydı.
Özellikle son haftalarda Tolunay Hoca’da bir enerji kaybı yaşanıyordu.
Bu da sahadaki duruşuna da konuşmasına da yansıyordu.
Sadece Ankaragücü taraftarı değil her takımın taraftarı teknik direktörünün saha kenarında aktif olmasını, takımının hakkını savunmasını ister.
Emre Belözoğlu futbolcuyken de teknik direktörken de agresifliği ile tanınırdı.
Kendi taraftarı dışındaki herkes ondan nefret eder ama saygı duyardı.
Emre Belözoğlu ismi ilk gündeme geldiğinde hepimizde karışık duygular oluştu.
Saygı duygusu, nefret duygusundan daha baskın çıktı.
Daha ilk maçta da bu duygu sevgiye evrildi.
Saha kenarında maçı yaşayan Emre Belözoğlu, çok geçmez Ankaragücü taraftarının sevgilisi olur.
Bu arada, Emre Belözoğlu ile ilgili en fazla eleştiri de agresifliğine hakemlerin fazla müsamaha göstermesiydi.
Ankaragücü’nde daha 10. dakikada sarı kartı yedi.
Aktif futbol ve teknik direktörlük hayatı hep İstanbul’da geçen Emre Belözoğlu, Anadolu gerçeğini de kısa sürede öğrenmiş oldu.
Bu maç, hiçbir futbolcu kart görmezken kenardaki iki hocanın da kart gördüğü enteresan bir istatistikle tarihe geçmiştir.
Emre Hoca saha kenarında çok agresifti ama bu henüz oyuncularına yansımamış.
Koskoca 90 dakikada sadece Efkan Bekiroğlu rakibine faul yaptı, defans oyuncuları bile tek bir kez olsun faul yapmadan maçı tamamladı.
Maç sonrası futbolcularıyla birlikte tribünleri gezerek taraftarla bütünleşmesi, maç sonu çekinmeden hakemleri eleştirmesi Tolunay Kafkas’tan farklı yönleri olarak dikkati çekti.
Bir başka farkı da Başkan Faruk Koca’yı soyunma odasına çekişi oldu.
Faruk Başkan, zafer pozunda yer almakla kalmadı, ekstra primle bu olumlu havayı taçlandırdı.
Şimdi Milli ara var ve o arada oynanacak TSYD Kupası maçı.
Emre Belözoğlu rüzgarıyla gelen olumlu hava, bu kupa kazanılarak sürmeli.
Bu konuda da taraftara önemli görev düşüyor, maç TRT’de yayınlanacak olsa da o gün statta olmaları çok önemli.
Gençlerbirlikliler, duyuyorum ki oldukça iddialı hazırlanıyormuş bu maça.
Hodri meydan, görelim bakalım iddialarını.
METİNER ERDEM
